środa, 4 stycznia 2012

FILOZOFIA I WYNALAZCY

1. Filozofia (umiłowanie mądrości) – narodziła się na przełomie VII i VI w.p.n.e. w Jonii w Azji Mniejszej. Początkowo stanowiła próbę wyjaśnienia świata bez odwoływania Siudo religii
2. Jońska filozofia przyrody – próbowała wyjaśnić świat przy pomocy jednego rodzaju substancji, z której składała się materia. Tales z Miletu twierdził, że budulcem świata jest woda, Heraklit z Efezu, że jest nim ogień, a Anaksymenes, że jest nim powietrze. Ponadto Heraklit z Efezu w myśl zasady „pana rei” uważał, że świat jest zmienny, ulega ciągłym przeobrażeniom. Natomiast Parmenides twierdził, że świat jest niezmienny, trwały. Demokryt z Abdery głosił atomistyczną budowę świata.
Sokrates – w swoich badaniach skupił się na moralności dobra i zła, szczęścia i nieszczęścia, wiedzy i ignorancji. Był filozofem „niewiedzy” twierdził, że ta świadomość jest największą mądrością. Twierdził, że istnieje bezwzględna prawda i dobro, które można poznać dzięki rozumowi.
Platon – był uczniem Sokratesa; uważał, że idealny świat to ten duchowy. W IV w p.n.e. założył Akademię Platońską; świat przyrody, który nas otacza jest zmienny, niedoskonałych, tymczasowy, zniszczalny i jest po prostu odbiciem świata idei.
Arystoteles – stworzył teorię „złotego środka”, a więc zachowania umiaru; powinniśmy mieć poczucie własnej wartości, dzięki niemu nastąpił rozwój logiki; był nauczycielem Aleksandra Wielkiego
3. Etyka i etycy
Etyka jest dziedziną filozofii, która zajmuje się moralnością, jest także zbiorem norm i zasad, które przyjmuje się za te właściwe; ojcem etyki był Sokrates
Cynicy – w życiu człowieka ważna jest tylko cnota i szlachetność, a wiedza i bogactwo powinny być mu obojętne; przedstawicielem był Diogenes z Synopy
Stoicy – głosili, że człowiek powinien dążyć do zachowania spokoju wewnętrznego, hartu ducha zarówno w obliczu szczęścia jak i cierpienia; przedstawicielem był Zenon z Kition
Epikurejczycy – uważał, że szczęcie polega na doznawaniu przyjemności fizycznych i zachowaniu wewnętrznego spokoju, natomiast nieszczęście to cierpienie fizyczne
Tales z Miletu – wykazał, że średnica dzieli koło na pół i sformułował zasadę proporcjalności odcinka
Pitagoras – opracował twierdzenie o długości boków trójkąta prostokątnego, założył słynną szkołę pitagorejczyków zajmujących się badaniami z zakresu matematyki i nauk przyrodniczych
Euklides – napisał „Elementy”
Tykitydes – znany historyk – napisał „Wojnę Peloponeską”
Klaudiusz Ptolemeusz – opracował mapę świata, na której za pomocą siatki kartograficznej umieścił z dużą dokładnością morza, góry, rzeki i miejscowości, uważał, że Ziemia jest kulą
Archimedes – określił przybliżoną wartość liczby π, sformułował zasadę wyporu cieczy, zbudował specjalną dźwignię, dzięki której można było podnieść ciężkie przedmioty, udoskonalił wielokrążek, skonstruował klepsydrę oraz śrubę wodną


ŚRUBA WODNA ARCHIMEDESA

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz