MISTRZOSTWA EUROPY W PIŁCE NOŻBEJ

Mistrzostwa Europy w piłce nożnej mężczyzn (inaczej EURO, polski skrót ME) – rozgrywki sportowe, cyklicznie organizowane przez Unię Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA) dla europejskich piłkarskich reprezentacji krajowych seniorów. Największy turniej piłki nożnej rozgrywany na „starym kontynencie”.

Historia

Pierwsze mistrzostwa odbyły się we Francji w roku 1960 pod nazwą Puchar Narodów Europy, a od turnieju we Włoszech w 1968 roku odbywają się jako Mistrzostwa Europy. W latach 1960–1976 turniej finałowy odbywał się z udziałem 4 drużyn. Od 1980 do 1992 brało w nim natomiast udział 8 zespołów, zaś od 1996 do 2012 – 16 reprezentacji. Od 2016 w finałach piłkarskich Mistrzostw Europy będą występować 24 reprezentacje. Oo szóstych finałów awans do nich ma automatycznie zapewniony ich gospodarz (bądź obaj współgospodarze). W 1980 po raz ostatni rozegrano mecz o trzecie miejsce ME.

Zdobywcy mistrzostw

 Niemcy: 3
 Hiszpania: 3
 Francja: 2
 ZSRR: 1
 Włochy: 1
 Czechosłowacja: 1
 Holandia: 1
 Dania: 1
 Grecja: 1

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona - Templariusze

Templariusze, Fratres Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomonis, zakon rycerski założony w 1119 przez rycerza zSzampanii Huguesa de Payensa. Początkowo był bractwem chroniącym pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej, później głównym zadaniem zakonu stała się walka z muzułmanami. Nazwę templariusze wzięli od ich siedziby w pobliżu dawnej świątyni (templum) Salomona w Jerozolimie.

Templariusze nosili białe płaszcze z czerwonym krzyżem. Reguła zakonna, oparta na cysterskiej (zatwierdzona w 1128), stała się wzorem dla większości zakonów rycerskich. Liczne nadania i zręcznie prowadzone operacje finansowe pozwoliły templariuszom zgromadzić wielkie bogactwa zarówno w Palestynie, jak i w krajach Europy. Pozycja ekonomiczna zapewniła im wpływ na decyzje słabych królów jerozolimskich i władców europejskich, zaciągających długi w zakonnych domach bankierskich.

Po upadku Królestwa Jerozolimskiego templariusze przenieśli się na Cypr (1291), a następnie do Francji. Zadłużony u templariuszy król francuskiFilip IV Piękny pragnąc uwolnić się od wierzycieli, uwięził 13 października 1307 wszystkich członków zakonu we Francji, oskarżając ich o herezję, świętokradztwo, czary, rozpustę i spiskowanie z Saracenami. Ich majątki we Francji uległy konfiskacie, wielu templariuszy spalono na stosie (m.in. 54 dostojników zakonnych, wśród nich wielkiego mistrza J. de Molaya).

Pieczęć nosiła napis:

SIGILLUM MILITUM CHRISTI

(Pieczęć bojowników Chrystusa)

Motto Templariuszy:

Non nobis Domine, non nobis, sed nomini Tuo da gloriam!

(Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę. Psalm 115,1)